Albert Einstein boleh dikatakan ahli fizik paling hebat pada abad ke-20 dan kepintarannya yang luar biasa telah lama membuatkan orang awam dan juga para saintis terpinga. Beliau merupakan antara manusia yang mempunyai IQ tertinggi dalam sejarah manusia.
Antara penemuan paling terkenal yang dilakukan oleh Albert Einstein adalah teori relativiti E=Mc^2. Namun, apakah yang membuatkan beliau begitu genius, berbanding orang lain?
Saintis neurologi telah lama mengesyaki bahawa otak Albert Einstein adalah tersangat unik. Ketika masih hidup, ramai yang tertanya-tanya mengenai perkara ini. Disebabkan itu, beliau mendesak dan membenarkan otaknya untuk digunakan dalam kajian selepas kematiannya.
Pada 18 April 1955, 8 jam selepas kematiannya, otak Albert Einstein dikeluarkan dan dipelihara. Ahli patologi, Thomas Harvey membuat sampel dan seksyen terhadap otak tersebut. Ketika itu, Thomas melaporkan bahawa beliau tidak menemui apa-apa yang luar biasa. Variasi otak Albert Einstein berada dalam lingkungan variasi manusia biasa.
Kajian terbaru yang dilakukan adalah yang pertama memperincikan bahagian corpus callosum dalam otak Einstein. Corpus callosum adalah serat gentian saraf tebal yang memisahkan serebrum otak kepada 2 bahagian iaitu hemisfera kiri dan kanan.
Perhubungan ini membolehkan kedua-dua hemisfera otak untuk berkomunikasi, termasuklah penghantaran maklumat motor, deria, dan kognitif. Kajian tersebut dilakukan oleh WeiWei Men dari Jabatan Fizik di East China Normal Universiti yang mencipta teknik terbaru untuk mengukur dan membandingkan perbezaan ketebalan corpus callosum.
Bagi melakukan sesuatu aktiviti, kedua-dua bahagian otak dihubungkan dan ia dilakukan dengan menyeberangi corpus callosum. Jadi semakin tebal corpus callosum, semakin kuat hubungan komunikasi bagi bahagian-bahagian tertentu oleh kedua-dua hemisfera otak.
Bagi otak Einstein, corpus callosum beliau mempunyai hubungan yang sangat kuat di antara 3 bahagian otak yang menarik iaitu prefrontal cortex (kawal pemikiran abstrak dan membuat keputusan), lobus parietal (deria dan fungsi motor) dan korteks visual (visualisasi).
Gambar di atas menunjukkan perbandingan otak normal dan otak Einstein. Pada otak normal terdapat bahagian yang dipanggil operculum parietal dan inferior parietal lobe (kebolehan matematik dan pertimbangan visual). Namun, bahagian operculum parietal tidak kelihatan dalam otak Einstein dan membuatkanbahagian ini inferior parietal lobe membesar 15% daripada biasa.
Kajian ini diterbitkan dalam The Lancet, sebuah jurnal British. Para saintis mempercayai bahawa penemuan ini menjelaskan mengapa beliau genius. Ia kerana teori kepintaran berkait dengan fungsi lobus parietal, terutamanya ciri-ciri yang melibatkan kognisi visual-spasial, idea matematik, dan imej pergerakan.
Jadi, adakah corpus callosum yang berhubung dengan sangat baik ini menyumbang kepada Einstein yang genius? Kemungkinan besar. Bukan itu sahaja, malah, otak Einstein juga mempunyai nisbah sel glial yang sangat tinggi berbanding individu biasa, serta korteks prefrontal yang bersaiz luar biasa.
Jika digabungkan, ciri-ciri ini membuatkan Einstein mempunyai kebolehan visuosptaial dan matematik yang sangat menakjubkan, termasuk kecenderungan untuk berfikir ketika bereksperimen.
Comments
Post a Comment